De eighties. Wie door de deprimerende architectuur en pijnlijke kapsels heen kan kijken, ziet dat het best een leuke tijd was. De BMW E30, de Aston Martin Lagonda en de Opel Monza GSi zijn zomaar even iconen die we zonder dit decennium nooit hadden gekend. O ja, en Ferrari introduceerde iets dat naar de naam Testarossa luisterde. Schijnt ook bij kenners een belletje te doen rinkelen. Over auto’s uit die tijd gesproken: daar zat heel veel niet op of aan wat de Nederlander nu voor lief neemt. We pakken de 10 meest opvallende opties erbij.
1. Rechter buitenspiegel
Om nog even terug te komen op die Testarossa uit de inleiding: die scheurde op je televisie in het spierwit over het asfalt van Miami in de serie Miami Vice. Iedereen met zelfs een lichte vorm van OCD keek met moeite naar deze ‘Monospecchio’, want alleen aan de linkerkant stak (op vrij onconventionele hoogte) een enorme zijspiegel uit. Heel asymmetrisch.
Zelfs zo’n onbetaalbare auto verliet dus standaard de fabriek zonder buitenspiegel aan de rechterkant. Kun je nagaan: sinds 25 januari 2010 moet elke nieuwe auto verplicht een rechter buitenspiegel hebben.
2. Van binnenuit verstelbare spiegels
Al had je twee spiegels, dan nog was je er niet. Wie een regeltje over het hoofd had gezien in de optielijst, kon zomaar eens de pech hebben dat hij met gesloten ramen de spiegels niet kon verstellen. Van binnenuit verstelbare spiegels (vaak door middel van zo’n klein pookje aan de binnenzijde waar de spiegel zit) waren niet standaard! Dus stonden ze verkeerd, dan moest je als een gek je raampje opendraaien en aan die spiegels sjorren. Vooral aan de rechterkant was dat vanaf de bestuurdersstoel een feest.
3. Hoofdsteunen voorin
Het is bijna niet voor te stellen, maar hoofdsteunen voorin zijn pas sinds 1997 verplicht op nieuwe auto’s. Nu had een beetje auto wel hoofdsteunen voorin, maar moest je op goedkopere auto’s nog wel eens bijbetalen om niet knikkebollend over hobbels te rijden.
4. Driepuntsgordels achter
De driepuntsgordel is een mooi verhaal op zich. Volvo ontwierp deze constructie in de jaren vijftig en nam een bijzondere beslissing: in plaats van flink te cashen op iedere fabrikant die deze uitvinding gebruikte, gaf het merk iedereen de ruimte om het gordelontwerp gratis toe te passen. De verkeersveiligheid was belangrijker dan de winst, luidde de verklaring. Pas zestien jaar later moesten voorpassagiers deze gordel overigens verplicht dragen. Achterin geldt die verplichting pas sinds 1992. Auto’s uit de tachtiger jaren kunnen op de achterbank deze gordels dus zomaar ontberen. Zelfs in een Golf C uit die tijd kun je zonder succes grissen naar deze gordel. Gelukkig hadden de levende testdummies in onderstaande video hem wel om.
5. Getint glas
Een lans breken voor getint glas is overbodig, voornamelijk omdat er geen auto’s meer worden geproduceerd zonder getint glas. Je ziet nu zelfs in bijna elk segment het privacyglas (extra getinte zijruiten achter). In de jaren tachtig was dat wel anders. Zelfs bij de BMW-dealer moest je de order erop nakijken of je wel een tintje in de ruiten had. 3 Series, 5 Series en zelfs enkele Siebeners verlieten standaard zonder getint glas de fabriekspoorten!
6. Inbouwvoorbereiding voor de radio
Dat je geen navigatie had in die tijd, is niet zo gek. Een radio met cd-speler was ook aardig uniek. Een radio met cassettespeler verwacht je misschien eveneens niet in elke auto uit die tijd. Een radio, dan? Nou, zelfs dat was niet standaard. Kocht je bijvoorbeeld het instapmodel van de Alfa Romeo 33 uit 1986, dan waren er niet eens voorbereidingen getroffen om een radio in te bouwen. En dat was geen unicum voor die tijd. Pluspunt: het scheelde je pijnlijke momenten zoals onderstaande.
7. Gelaagde voorruit
Ergens in de jaren tachtig werd de gelaagde voorruit verplicht. Deze voorruit bestaat uit lagen die zorgen dat de ruit niet breekt als een bierglas, zodat splinters niet bij het minste of geringste door de auto vliegen. Wel zo veilig dus, zo’n extra laagje. Nu is de kans groot dat ook de ruiten van nog rijdende auto’s uit deze tijd al eens zijn vervangen. Heb je een eighties-mobiel op het oog, check het dan voor de zekerheid. Dit is een optie die je wilt hebben.
8. Ruitenwissers met een intervalstand
Toegegeven, het zijn veelal de echt goedkope auto’s uit deze periode, zoals de Citroën Axel en 2CV en goedkope Ford Fiesta’s, die geen intervalstand op de ruitenwissers hadden. Zelfs de goedkoopste Fiat Panda had het wél (hoewel die dan weer maar één wissersnelheid had). Maar ook enkele opvallende auto’s als de Donkervoort Super Eight en (daar hebben we het merk weer) Ferrari 308 GTBi zouden het zonder intervalstand moeten doen.
9. Blower met meer dan 2 snelheden
Airco was sowieso alleen voor de aristocraten en rocksterren, dus het knopje met welbekende sneeuwvlokje zoek je in bijna alle (Europese) auto’s uit die tijd tevergeefs. In die tijd stelde je al heel wat voor als je verwarming meer standen had dan HARD en ZACHT. Sterker nog, sommige auto’s kwamen niet verder dan AAN en UIT. In de 2CV was het zelfs OPEN en DICHT.
10. ABS
Vooruit, een open deur: ABS. Het systeem dat doorslippen bij remmen voorkomt, is pas sinds 2004 verplicht op alle nieuwe auto’s in de EU. Voor motoren met meer dan 125cc geldt dit sinds januari 2017. En dat terwijl het al in 1978 door Bosch werd gebouwd voor auto’s. Dat niet iedere auto het in de jaren tachtig standaard aan boord had, is niet zo heel gek. Maar zelfs BMW, Mercedes-Benz, Ferrari en Porsche monteerden het systeem halverwege de jaren tachtig niet of nauwelijks standaard.