Hij was best vooruitstrevend met z’n schuifdeur en ontbrekende B-stijl. Hij was bovendien lekker ruim en praktisch. Maar allemachtig, wat een deprimerende auto! We hebben het natuurlijk over de Nissan Prairie.
In de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw stonden Japanners zeer zelden bekend om baanbrekende esthetiek. Het was bijna knap als je een Japanse auto van voor tot achter kon bekijken zonder in slaap te vallen (enkele uitzonderingen uiteraard daargelaten). Maar de Nissan Prairie met zijn rare hoge carrosserie met ENORME ruiten rondom was nog het meest om te huilen. En dat terwijl het eigenlijk een unieke auto is.
Vooruitstrevend
Nissan had met de Prairie een bijzondere troef in handen. We hebben hier namelijk te maken met een heuse MPV, nog voordat Chrysler (met de Voyager) en Renault (met de Espace) in dit segment waren gedoken. Bovendien was de eerdergenoemde stijlloze schuifdeurconfiguratie nog nooit eerder vertoond en verdomd handig. Je kon door het gapende gat (1 bij 1,6 meter!) eenvoudig alles naar binnen stouwen en dankzij de redelijk eenvoudig te verwijderen achterbank kon dat alles zijn plek ook nog makkelijk vinden. Het had dus een winnende hand kunnen zijn. Als een amateur tussen professionele pokerspelers wisten de Japanners hun troef echter niet op de juiste manier te spelen in Europa.
Two tone
Nissans idee van een frivool uiterlijk voor de Prairie was een two tone lak, en dan liefst in bruin of grijs. Voor de rest zat er niets, maar dan ook echt NIETS op de Prairie waar je vrolijk van werd. Je moest je genot halen uit een meegespoten spiegeltje. Kreeg je er nog lichtmetalen velgen bij, dan was je echt spekkoper. Saai werd tot kunstvorm verheven door Nissan.
Herinnering
Begrijp me goed: de Nissan Prairie is geen slechte auto. Dat punt is na bovenstaande wel duidelijk. Een (zeker voor zijn tijd) capabele motor, een prima uitrusting, zeeën van ruimte: in principe was het allemaal dik voor elkaar. Maar nogmaals, wat was het een verschrikkelijk ding om te zien. Saaier kan niet. Het is als Bill Cosby: een enorm en zeer rijk cv, maar hij gaat de geschiedenis in als de man die zijn handen niet van de vakkundig door hem gedrogeerde vrouwtjes af kon houden. Zo is de Prairie een auto met vooruitstrevende foefjes en acceptabele specificaties, maar zal hij herinnerd worden om zijn slaapverwekkende voorkomen.